ΜΙΑ ΒΡΑΔΙΑ ΣΤΟ ΛΟΥΚΙ

ΧΑΡΗΣ & ΠΑΝΟΣ ΚΑΤΣΙΜΙΧΑΣ 1982

https://www.youtube.com/watch?v=wDFZFVAp3Yc

Το Πάσχα του 1978 ο καλλιτέχνης Άγγελος Σφακιανάκης μαζί με δύο ακόμη φίλους του έχουν πάει στη Ζάκυνθο και εκεί, όπως γράφει ο πρώτος, γνωρίζουν μια «ξεχωριστή ύπαρξη». Τη Ρενέ. Ένα κορίτσι τόσο γοητευτικό που τελικά έγινε τραγούδι σε μεταγενέστερη χρονική φάση από τους Χάρη και Πάνο Κατσιμίχα. Πρόκειται για την κοπέλα που εμφανίζεται στο τραγούδι «Μια Βραδιά στο Λούκι» που τραγουδήθηκε για πρώτη φορά από τους αδερφούς Κατσιμίχα το 1982, στους δεύτερους Αγώνες Τραγουδιού της Κέρκυρας, και περιελήφθη στον πρώτο τους δίσκο τα «Ζεστά Ποτά» του 1985.

«Προχτές εκεί που τα `πινα με κάποιο κολλητό μου

κοιτώ και βλέπω πίσω μου δυο μάτια δυο ματάκια

γυρίζω στον δικό μου, ο τύπος μου, Νικόλα

και μένα, μ’ απαντάει, και εκεί αρχίσαν όλα…»

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα με τη σειρά. Αφηγείται ο συνθέτης Άγγελος Σφακιανάκης:

«Την Κυριακή πριν το Πάσχα του '78 ο Αντώνης Βεζυρτζής, ο Εμμανουήλ Κουτσουρέλης κι εγώ, αποφασίσαμε να περάσουμε την Μεγάλη Εβδομάδα και την Ανάσταση τελείως μόνοι στο άδειο πατρικό του Αντώνη στην Ζάκυνθο. Όμως ήταν άλλες οι βουλές του Σύμπαντος . Η πληροφορία διέρρευσε, και τα σχέδια ανατράπηκαν. Από την Μεγάλη Τετάρτη άρχισαν να έρχονται πρώην, νυν και επόμενες και μαζί με τους παλιούς φίλους του Αντώνη που πέρναγαν για ένα γεια, το πατρικό γρήγορα έγινε youth hostel.

Την Μεγάλη Παρασκευή πέρασε απ το σπίτι με κάτι φίλους του οικοδεσπότη μια ξεχωριστή ύπαρξη. Αδύνατη, τρυφερή, πρόσχαρη με μακριά δάχτυλα και κομμένα τα μαλλιά της, αλά γκαρσόν. Μας την σύστησε ο συνοδός της, «από δω η Ρενέ» . Η χάρη της και μια γλυκιά καλοσύνη τυλιγμένη με την αστική της ευγένεια απλώθηκε σε όλη την παρέα. Κάναμε συντροφιά και η Ρενέ ξανά ήρθε την επομένη μόνη.

Το βράδυ με τον Αντώνη γοητευμένοι και οι δύο από την νέα γνωριμία πίναμε και συζητούσαμε ως μύστες του ωραίου, προσπαθώντας να προσδιορίσουμε την γοητεία της . Ο Αντώνης που ήταν εικαστικός, εκείνα τα χρόνια δούλευε κάτι σχεδιαστικές φόρμες που ήταν πότε κοίλες και πότε κυρτές ανάλογα με το φως και την εσωτερική διάθεση του παρατηρητή. Μ’ αρέσει γιατί είναι «ήτο δεν ήτο» δήλωσε.

Είναι θελκτική αλλά χωρίς σεξισμό. Είναι κορίτσι με την αθωότητα αγοριού. Είναι άφυλα ερωτική. «Είναι νεράιδα, αλλά και του κόσμου τούτου» συμπλήρωσα εγώ. Η Ρενέ είχε βαφτιστεί πλέον από τον Βεζυρτζή ως «ήτο δεν ήτο». Έτσι δεν έμαθα ποτέ το επίθετό της. Η Πασχαλιάτικη Ζάκυνθος τελείωσε και συνεχίσαμε να βλεπόμαστε στην Αθήνα.

Ένα βράδυ πήγα την Ρενέ στο Λούκι, ένα μπαρ στη Χάρητος. Συνάντησα γνωστούς και φίλους. Ο Αλέξης, ο Νίκος, ο Γιώργος, η Τούλα, ο Θωμάς. Το Λούκι ήταν στέκι. Ήταν κι ο Χάρης Κατσιμίχας με τον Ζιώγαλα εκεί. Με τον καιρό με τη Ρενέ χαθήκαμε. Μετά από χρόνια ο Χάρης μου εκμυστηρεύτηκε εγκάρδια πως το κορίτσι που περιγράφει στο τραγούδι «Μια βραδιά στο Λούκι» ήταν το κορίτσι που συνόδευα εκείνο το βράδυ. Το «Μια βραδιά στο Λούκι» γράφτηκε με αφορμή την Ρενέ. Είμαι βέβαιος πως γράφτηκαν κι άλλα τραγούδια για κείνη, απλώς δεν τα έμαθα ποτέ.

Καλό ταξίδι Ρενέ.

(Η Ρενέ έφυγε από τη ζωή τον Αύγουστο του 2015)…

ΠΗΓΕΣ:

Άγγελος Σφακιανάκης

http://www.musicpaper.gr/editorial/item/6791-pethane-to-koritsi-gia-to-opoio-graftike-to-mia-vradia-sto-loyki

http://www.stixoi.info/stixoi.php?info=Lyrics&act=details&song_id=729

Επιμέλεια - Συγκέντρωση υλικού: Κ. Καρεμφύλλης

www.e-keimena.gr