Σε σύνδεση τώρα

Έχουμε 15 επισκέπτες συνδεδεμένους
σημειώματα του μήνα - editos
Συντάχθηκε απο τον/την Κ. Καρεμφύλλης   
Παρασκευή, 07 Ιανουάριος 2022 20:54

 

Τελευταία Ενημέρωση: Κυριακή 23 Ιανουαρίου 2022

 

Νεότερη Ανάρτηση: Nuccio Ordine, Η Χρησιμότητα του Άχρηστου (Εισαγωγή)

 

hopper automat 1927 

Edward Hopper, Automat, 1927, Oil on canvas, Des Moines Art Center, Des Moines

 

 

It was a miracle I even got out of longwood alive

This town full of men with big mouths and no guts

 

I mean, if you can just picture it:

The whole third floor of the hotel gutted by the blast

And the street below showered in shards of broken glass

And all the drunks pouring out of the dance halls

Staring up at the smoke and the flames

And the blind pencil seller waving his stick

Shouting for his dog that lay dead on the side of the road

 

and me, if you can believe this

At the wheel of the car

Closing my eyes and actually praying

Not to God above, but to you, saying:

 

"Help me, girl

Help me, girl

I'll love you till the end of the world

With your eyes black as coal

And your long dark curls"

 

Some things we plan

We sit and we invent

And we plot and cook up

Others are works of inspiration, of poetry

And it was this genius hand

That pushed me up the hotel stairs

To say my last goodbye

To her hair as white as snow and of pale blue eyes

Saying, "I gotta go, I gotta go

The bomb and the bread basket

Are ready to blow"

 

In this town of men with big mouths and no guts

The pencil seller's dog, spooked by the explosion

Leaping under my wheels

As I careened out of longwood

On my way to you

Waiting in your dress

In your dress of blue

 

I said, "Thank you, girl

Thank you, girl

I'll love you till the end of the world

With your eyes black as coal

And your long, dark curls"

 

And with the horses prancing through the fields

With my knife in my jeans and the rain on the shield

I sang a song for the glory of the beauty of you

Waiting for me

In your dress of blue

 

"Thank you, girl

Thank you, girl
I'll love you till the end of the world

With your eyes black as coal

And your long, dark curls"

 

Nick Cave and the Bad Seeds

(I’ll Love You) Till the End of the World

 

 

Ημερολόγια του Τρέχοντος Καιρού

Ιανουάριος 2022

 

 

ΚΑΤΙ ΝΑ ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΣ: ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ E-KEIMENA.GR

Ο καινούργιος χρόνος βρήκε τον παρόντα ιστότοπο με 4 εκατομμύρια διακόσιες χιλιάδες περίπου προβολές, μέσα στα έντεκα χρόνια της παρουσίας του στον χωρόχρονο του διαδικτύου. Καθόλου άσχημα για μια προσωπική ιστοσελίδα που πορεύεται μοναχή και κινείται από την αγάπη της ανάγνωσης και τον διαμοιρασμό της γνώσης για όποιον ενδιαφέρεται. Προς στιγμήν, λογική και θυμικό γονάτισαν από αυτό το τρομακτικό αίσθημα ευθύνης: τόσοι άνθρωποι, τόσα μάτια, τόσες προβολές, τόση αναζήτηση (προσδοκία ίσως; αναμονή; θετικές σκέψεις; μπλαζέ βλέμματα; αδιαφορία; περιέργεια; άλλος ένας νάρκισσος του διαδικτύου;). Και τα λοιπά.

 

Κι όμως ήταν αυτός ο αύξων στο δευτερόλεπτο αριθμός που επανέφερε μια καθοριστική σκέψη από την αρχή της δημιουργίας αυτής της ιστοσελίδας: «Δεν θα κοιτάξεις τα ποσά» (πόσα “views”, πόσα κλικ στην περιέργεια ή την αναζήτηση – εξάλλου, με πόσα κλικ να μετρήσεις την ποιότητα ενός κειμένου ή το μεγαλείο της αναγνωστικής πράξης;). «Δεν θα κοιτάζεις τα ποσά», γιατί ακριβώς αυτή η «ποσοτική» αντίληψη θα υπονομεύσει την όποια ελευθερία (ή την ξεγνοιασιά) θα ήθελες να έχεις κατά τη διάρκεια της ζωής της: να κάνεις πράγματα για το κέφι σου, να «σηκώνεις» ό,τι μπορείς, όποτε μπορείς, αν μπορείς, αν βρεις κάτι ουσιαστικό που θα ήθελες να μοιραστείς. Να μοιράζεσαι προτείνοντας, και «στην τελική» να μην τρελαθείς από αυτό.

 

Από την άποψη αυτή, η ιστοσελίδα είχε κατά καιρούς ζητήματα παρουσίας και απουσίας στην ανανέωση, "συνέπειας" στις νέες αναρτήσεις: μακρινές απουσίες, παρατεταμένες σιωπές, νεκροφάνεια κάποτε, διερωτήσεις και ελάχιστες καλλιεργημένες προσδοκίες. Πότε θα ανεβάσεις κάτι νέο;

Απολογητικό ακούγεται αυτό, αλλά αυτά έχουν οι μοναχικοί δρόμοι: άνυδρες περίοδοι, έρημοι, πυκνά δάση, απέραντες θάλασσες, υψίπεδα με έλλειψη οξυγόνου, ξέφωτα, ακρωτήρια.

Έχεις φτάσει στην άκρη του κόσμου. Keep walking.

 

Όλα αυτά τα χρόνια, μια κατά καιρούς διερώτηση για τους αναγνώστες-κυβερνοναύτες. Για εσάς δηλαδή. Για τους ανθρώπους που ανασαίνουν πάνω από πληκτρολόγια, για τα μάτια που αντανακλούν το φως μιας οθόνης. Η αλήθεια είναι ότι δε γνωρίζουμε ή ότι δεν μπορούμε να φανταστούμε τα πρόσωπα: ποιος διαβάζει, πότε μας συνάντησε, πώς ήρθε εδώ, γιατί μας διάβασε, τι σκέφτηκε. Το βέβαιο είναι πως είδαμε κείμενα που αναρτήθηκαν ή αναδημοσιεύθηκαν στα e-keimena να αναπαράγονται σε άλλους ιστότοπους, ανθρώπους να ανακαλύπτουν αναγνώσματα που έγιναν και γι’ αυτούς κείμενα αναφοράς όπως για εμάς, πρωτότυπες δουλειές που αναρτήθηκαν εδώ να γίνονται υλικό που διδάχθηκε σε τάξεις (ωραία!) και άλλους να τα αναπαράγουν και να τα οικειοποιούνται, δίχως καμία αναφορά στην πηγή. Ο κόσμος του ίντερνετ δηλαδή, αλλά αυτό που έμεινε είναι η παραγόμενη ωφέλεια. Κι επειδή ακούγεται κάπως αυτό, τα ταξίδια των κειμένων στις ψυχές των ανθρώπων.

Παραπομπές προς την ιστοσελίδα δεν είχαμε πολλές, πηγαίναμε μάλλον «στόμα με στόμα», άλλοτε από μερικούς καλούς φίλους, άλλοτε από ανάγκες των συναδέλφων, άλλοτε από τύχη και άλλοτε από περιέργεια. Δεν είναι κι άσχημα. Δήλωση προθέσεων (και κάτι σαν μανιφέστο της όλης προσπάθειας) μπορείτε να διαβάσετε στην «Ταυτότητα της Ιστοσελίδας».

 

Και τώρα που φτάσαμε εδώ, να μοιραστούμε μαζί σας για μία μοναδική φορά κάποια δεδομένα, συμμέτοχοι και συνένοχοι σε κάτι που έγινε και υπάρχει έτσι απλά και χωρίς πολλά: Ο ιστότοπος e-keimena.gr μετράει έντεκα χρόνια ζωής, έγινε μετά από προσωπική προσπάθεια στα ξένα χωράφια της πληροφορικής, έχει περίπου δεκαπέντε χιλιάδες μοναδικούς επισκέπτες κάθε μήνα, συντηρείται οικονομικά αποκλειστικά από τον διαχειριστή του, δεν έχει έσοδα ή άλλους πόρους και δεν έχει ούτε και επιδίωξε να έχει διαφήμιση.

 

Οι αναφορές στις πηγές, προς τους δημιουργούς, τους εκδοτικούς οίκους ή τα έντυπα από τα όποια προέρχεται ο «ερανισμός» αποτελούν εκ των ων ουκ άνευ συνθήκη ύπαρξης αυτής της ιστοσελίδας, συνιστούν ελάχιστη ηθική υποχρέωση και υπάρχουν ως ένα ελάχιστο –τεράστιο!- «ευχαριστώ» προς τους ανθρώπους που αναδημοσιεύουμε το πνευματικό τους έργο.Των έργο των ανθρώπων που γράφουν, σκέπτονται και δημιουργούν, κι εμείς έχουμε την πολυτέλεια, την ευχαρίστηση και την τιμή να τους διαβάζουμε.

Συνεχίζουμε λοιπόν.

Παιδική χαρά το μυαλό και περιμένει να ανεβούμε στις κούνιες του.

 

 

ΝΤΥΛΑΝ

Διάβασα αυτόν τον καιρό το βιβλίο του Δημήτρη Π. Νάσκου για τον Μπομπ Ντύλαν («Και το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας πηγαίνει … στον Bob Dylan», εκδόσεις Δίαυλος, Αθήνα 2021). Πρόκειται για μια εξαιρετική, ενδιαφέρουσα και τεκμηριωμένη «Λογοτεχνική Πραγματεία» σε σχέση με το φαινόμενο Ντύλαν και την απονομή του Νόμπελ Λογοτεχνίας στον συγκεκριμένο μουσικό και ποιητή. Ο Νάσκος θέτει το ερώτημα αν ο Ντύλαν άξιζε αυτήν την τόσο υψηλή διάκριση και διερευνά τις συνθήκες κάτω από τις οποίες ήρθε το βραβείο αυτό. Παράλληλα προσπαθεί να απαντήσει στο ερώτημα αν ο στίχος μπορεί να αποτελέσει «υψηλή λογοτεχνία». Οι απαντήσεις που δίνει ξεδιπλώνονται μέσα στο βιβλίο και το γεγονός ότι και ο ίδιος είναι μουσικός προοικονομεί και το πιθανό περιεχόμενο των απαντήσεων.

Ο Δημήτρης Π. Νάσκος είναι φίλος. Με το βιβλίο του συμβάλλει καίρια στη διερεύνηση ζητημάτων που αφορούν την ιδιαιτερότητα και τη δυναμική του έμμετρου μελοποιημένου στίχου (εδώ με αφορμή το φαινόμενο Ντύλαν), ζητήματα που απασχολούν τη Λογοτεχνική Κριτική, τη Θεωρία της Λογοτεχνίας, αλλά και την ίδια την Φιλολογία, πρωταρχικά ως τέχνη μελέτης και απόλαυσης του λόγου και δευτερευόντως ως «επιστήμης».

Ένα μέρος του βιβλίου μπορείτε να διαβάσετε εδώ. Πρόκειται για τη διάλεξη του Ντύλαν στη Σουηδική Ακαδημία.

 

 

ΑΛΛΟΤΡΙΩΣΗ

«Αρχή άνδρα δείκνυσι» έλεγε ο Βίας ο Πριηνεύς. Η κατοχή και η άσκηση της εξουσίας αποκαλύπτει το ποιόν του ανθρώπου. Εκεί γίνεται διάφανος ο χαρακτήρας του, η στόφα, το συγκροτημένο της προσωπικότητας. Στη λήψη των αποφάσεων και στην έλλογη εφαρμογή τους. Στην άσκηση της εξουσίας διαφαίνεται και το εύρος της παιδείας που διαθέτει ως προσωπικό κεφάλαιο ο «ηγέτης». Και εκεί γίνονται τα αποκαλυπτήρια, για το ποιος μπορεί να «ηγείται» και ποιος βρέθηκε εκεί από την εύνοια μιας γελοίας τύχης.

Ή με γραμμάτια γελοίων συμφωνιών.

Μιλώ για «έλλογο χαρακτήρα» στην άσκηση της εξουσίας και συλλογίζομαι πως εδώ ακριβώς έγκειται το παράλογο: το ίδιο το φαινόμενο της εξουσίας συνιστά ένα κατά σύμβασιν "αποδεκτό" παράλογο. Στην έλλογη διάστασή της, η εξουσία πείθει για το λογικό, το θεμιτό, το επωφελές των επιδιώξεών της. Στην παράλογη διάστασή της, κουνάει το δάχτυλο και επιβάλλει, επιστρατεύοντας όλα τα θεσμικά και νομικά μέσα που ή ίδια έχει επινοήσει για τον εαυτό της.

Και φυσικά την κεκαλυμμένη ή απροκάλυπτη βία, που αποτελεί το αγαπημένο της παιχνίδι.

 

 

Ο ΓΥΑΛΙΝΟΣ ΚΩΔΩΝΑΣ

Όταν μεγαλώνεις μέσα σε γυάλινο κώδωνα από γυάλινο κώδωνα αντιλαμβάνεσαι τον κόσμο. Μέσα από φαινόμενα διάθλασης ή παράθλασης ή παραμόρφωσης. Δηλαδή απατηλά. Ακόμη και όταν κινδύνευες, μέσα στον γυάλινο κώδωνα κινδύνευες. Κίνδυνος δηλαδή υπό προστασία, ελεγχόμενος και αποστειρωμένος. Έπαιζες κίνδυνο, και εσύ και αυτοί που σε προστάτευαν. Και μέσα από τον γυάλινο κώδωνα προσλαμβάνεις, κατανοείς και ερμηνεύεις τον κόσμο. Κι ύστερα ανεπαισθήτως αρχίζεις να μισείς και να αντιπαθείς όσους δεν μεγάλωσαν σε κανέναν κώδωνα και κινδύνευσαν πραγματικά στη ζωή τους. Και αρχίζεις να τους εκδικείσαι παίρνοντας πίσω το αίμα σου (που ποτέ δεν έδωσες). Πολύ περισσότερο όταν για κάποιον μυστήριο λόγο (ακατανόητο στους αεί κινδυνεύοντες) απέκτησες εξουσία.

 

 Κωνσταντίνος Ν. Καρεμφύλλης

 

 

mountain 00

 

 

e-keimena.gr

 

Ιστότοπος για την Ελληνική Γλώσσα στην εκπαίδευση

και πεδίο βολής εξαιρετικών κειμένων στο διαδίκτυο.

Αγαπητοί φίλοι,

Το περιεχόμενο της ιστοσελίδας είναι ελεύθερο και ανοιχτό προς ανάγνωση και χρήση, για κάθε ενδιαφερόμενο.

Από την άποψη αυτή

Επιτρέπεται η αναδημοσίευση ή χρήση μέρους ή του συνόλου των αναρτήσεων που περιλαμβάνονται στον ιστότοπο αυτό από μαθητές, εκπαιδευτικούς ή άλλους "κυβερνοναύτες", χωρίς να απαιτείται προηγουμένως κάποια προφορική ή γραπτή άδεια από το διαχειριστή.

Αν βρίσκετε και εσείς κάποιο νόημα στο μοίρασμα και την ελεύθερη πρόσβαση στη γνώση, την πληροφορία και τη σκέψη, μπορείτε να αναφέρετε τον ιστότοπο ως πηγή, προκειμένου να τον γνωρίσουν και ενδεχομένως να τον χρησιμοποιήσουν και άλλοι.

Μπορείτε επίσης να προτείνετε και εσείς κάποιες αναρτήσεις (κείμενα, υλικό διδασκαλίας, κ.λπ.) γράφοντας το ονοματεπώνυμό σας, την ηλεκτρονική σας διεύθυνση και στέλνοντάς τα στην ηλεκτρονική διεύθυνση:

e.keimena[ant]yahoo[teleia]gr

Η ευθύνη της τελικής επιλογής του υλικού ανήκει στη διαχείριση του Ιστότοπου.

 

 

ΤεχνικήΥποστήριξη: Netzapping Internet Services

 

Τελευταία Ενημέρωση στις Κυριακή, 06 Φεβρουάριος 2022 11:27