Φ.Ι. Κακριδής,

Αρχαία γλώσσα στο Γυμνάσιο [1] 

Ρίχνω τα λουλούδια στο καλάθι των αχρήστων
και προχωρώ στη διδασκαλία της γραμματικής [2]

Από τότε (από τη μεταρρύθμιση του 77) ως σήμερα οι Υπουργοί και των δύο μεγάλων κομμάτων με τους νεωτερισμούς τους άλλο δεν έκαναν από το να το καταστρέφουν. Η μεγαλύτερη ζημιά έγινε όταν στην κυβέρνηση Κ. Μητσοτάκη ο Γεώργιος Σουφλιάς, μηχανικός, ως Υπουργός Παιδείας ακολούθησε το δρόμο που είχε προετοιμάσει, ως υπουργός του ΠΑΣΟΚ., ο Αντώνης Τρίτσης, πολεοδόμος, και επανεισήγαγε τη γλωσσική διδασκαλία των Αρχαίων στο Γυμνάσιο. Θα τα προλάβατε μερικοί εκείνα τα πρώτα ντροπιαστικά βιβλία, όπου ο Αττικισμός διδασκόταν «διαχρονικά», μέσα από αρχαία, βυζαντινά και νεότερα (καθαρευουσιάνικα) κείμενα. Ζημιά έκανε και ο Γεράσιμος Αρσένης, οικονομολόγος, όταν μείωσε κατά 40% τις ώρες των φιλολογικών μαθημάτων· ζημιά και ο Πέτρος Ευθυμίου, φιλόλογος και μάλιστα του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, όταν αντί να διορθώσει τα κακώς κείμενα, όπως είχε υποχρέωση, προτίμησε να προωθήσει το λεγόμενο διαθεματικό πρόγραμμα, μόνο και μόνο γιατί απαιτούσε καινούρια βιβλία και βοηθούσε στην απορρόφηση των ευρωπαϊκών πιστώσεων [3].

Βασίλης Συμεωνίδης, Σωτήρης Γκαρμπούνης

Tα αρχαία ελληνικά στο Γυμνάσιο και η «λεξιπενία» σαν ιδεολογική νάρκη

Ο Φ. Ι. Κακριδής, σε κείμενό του που δημοσιεύεται στο «Φιλόλογο»([i]), επανέρχεται στο πρόβλημα που δημιουργεί η διδασκαλία της αρχαίας ελληνικής γλώσσας στο Γυμνάσιο. Αυτό που κάνει το συγκεκριμένο κείμενο πιο τολμηρό από άλλα αντίστοιχα είναι η προσπάθειά του να ερμηνεύσει την παθητική στάση των «δασκάλων». Γράφει: «τι μπορούμε να κάνουμε σε μια τέτοια περίπτωση οι δάσκαλοι; Η εύκολη και πιο συνηθισμένη λύση είναι τίποτα». Η ερμηνεία που δίνει είναι διπλή. Από τη μια η υπαλληλική νοοτροπία που βολεύεται με την εκτέλεση των εντολών και από την άλλη το συμφέρον, δηλαδή η ευκολία που έχει η διδασκαλία της αρχαίας ελληνικής, εφόσον δεν απαιτεί προετοιμασία, και η δυνατότητα να ενισχύσει το εισόδημα εξασφαλίζοντας ιδιαίτερα.  

Χρίστος Μπελλές

Ανήκεις στην ιστορία σημαίνει ξόφλησες...

«Το υπουργείο Παιδείας βγάζει την Ιστορία απ' τον κορμό της υποχρεωτικής διδασκαλίας στη Β' και Γ' Λυκείου και τη μετατρέπει σε μάθημα επιλογής (...).

Στην Α' Λυκείου, η Ιστορία παραμένει μάθημα υποχρεωτικό με 3 ώρες διδασκαλία την εβδομάδα». Υποχρεωτικά μαθήματα στη Β' και Γ' Λυκείου θα είναι: α) Νεοελληνική Γλώσσα και Λογοτεχνία, β) Ξένη Γλώσσα (Αγγλικά), γ) Φυσική Αγωγή (γυμναστική, αθλήματα, χορός)(1). Αυτό προβλέπει η τελική, προς το παρόν, πρόταση του υπουργείου, στο πλαίσιο του «Νέου Λυκείου», και εδώ θα επικεντρωθώ.

 Γ. Τσιάκαλος

«Δημόσιο, δημοκρατικό και ανθρώπινο σχολείο»

Της Ντίνας Καράτζιου

Στην Κύπρο, το νέο δημόσιο, δημοκρατικό σχολείο είναι γεγονός. Εκεί η εκπαιδευτική μεταρρύθμιση δεν αποτελεί προϊόν πρόχειρων εξαγγελιών. Σε αντίθεση με την Ελλάδα, στηρίχτηκε στη γενναία χρηματοδότηση, αλλά κυρίως στην ουσιαστική συμμετοχή των μάχιμων εκπαιδευτικών, οι οποίοι υπήρξαν κοινωνοί της.

Αρχιτέκτονας του εκσυγχρονισμού της δομής και του περιεχομένου της εκπαίδευσης στην Κύπρο, από το νηπιαγωγείο ώς το εννιαίο λύκειο, είναι ο καθηγητής του ΑΠΘ Γιώργος Τσιάκαλος.