Σε σύνδεση τώρα

Έχουμε 59 επισκέπτες συνδεδεμένους
Θεματικές Ενότητες - ΠΑΙΔΕΙΑ
Συντάχθηκε απο τον/την Ρούσσος Βρανάς   

 

Ρούσσος Βρανάς

Το αρχαιότερο επάγγελμα του κόσμου

 

 

Το αρχαιότερο...

... επάγγελμα του κόσμου δεν είναι αυτό που νομίζουμε. Η μελέτη παλαιολιθικών εργαλείων έχει δείξει πως εδώ και τουλάχιστον δυόμισι εκατομμύρια χρόνια ακόμη και οι πιο µακρινοί πρόγονοι του ανθρώπου μετέδιδαν τις γνώσεις τους από τη μια γενιά στην άλλη. Η εκπαίδευση είναι αρχαιότερη από τη γραφή, αρχαιότερη από την ιδιοκτησία, αρχαιότερη από την κατάκτηση της φωτιάς, αρχαιότερη ακόμη και από τον έναρθρο λόγο.

 

Η αξία της...

... όμως αμφισβητείται δυόμισι εκατομμύρια χρόνια αργότερα, στην εποχή της υποταγής κάθε κοινωνικής δραστηριότητας στην αγοραία λογική. Για πολλές δεκαετίες, μέχρι πριν από τριάντα χρόνια, η ιδέα πως η περισσότερη εκπαίδευση θα οδηγούσε σε μεγαλύτερη ατομική και γενική ευημερία αποτελούσε τον ακρογωνιαίο λίθο των ανεπτυγμένων οικονομιών. Όλοι πίστευαν πως «ένα χαρτί» έδινε στους νέους ένα ανταγωνιστικό πλεονέκτημα στον παγκόσμιο «πόλεμο της γνώσης». Όμως, τα τελευταία χρόνια, µε την εισβολή των φθηνών χωρών στην παγκόσμια αγορά εργασίας (Κίνας και Ινδίας), πληθαίνουν οι νέοι µε το «χαρτί» που είναι υποχρεωμένοι να ανταγωνίζονται μεταξύ τους για φθηνές θέσεις εργασίας. Ο ανταγωνισμός για μείωση του εργατικού κόστους μειώνει και τις δαπάνες των χωρών για την παιδεία. Όπως έγραφε πρόσφατη έκθεση της Ντόιτσε Μπανκ, «η βελτίωση στην ποιότητα του εκπαιδευτικού αποτελέσματος δεν συνδέεται απαραιτήτως µε αύξηση των δαπανών για την παιδεία». Και ο Φίλιπ Μπράουν, καθηγητής της Κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Κεντ, διαπίστωνε πως ακόμη και στις οικονομίες των ΗΠΑ και της Βρετανίας βρίσκει κανείς σήμερα περιορισμένους θυλάκους εργασίας υψηλών γνώσεων ανάμεσα σε μια πληθώρα κακοπληρωμένων θέσεων εργασίας.

 

Οι κυβερνήσεις...

... απλώς περιορίζονται να διαχειρίζονται αυτές τις κοινωνικές διαφορές, χωρίς να διαπνέονται από το πνεύμα πως αυτές οι ανισότητες μπορεί να είναι μαχητές ή απορριπτέες. Η έκθεση Θελό για τη γαλλική εκπαιδευτική μεταρρύθμιση έγραφε ξεκάθαρα: «Η ιδέα της επιτυχίας για όλους δεν πρέπει να παρεξηγείται. Δεν σηµαίνει πως το σχολείο πρέπει να εξασφαλίζει σε όλους τους μαθητές του το ανώτατο δυνατό επίπεδο κατάρτισης. Θα ήταν ένας παραπλανητικός ατομικός στόχος, αλλά και ένα κοινωνικό παράδοξο, αφού τα εκπαιδευτικά προσόντα δεν συνδέονται πια, ούτε καν αόριστα, µε τις δομές της εργασίας».

 

Οι ανάγκες...

... του συστήματος, λέει ο βέλγος αναλυτής εκπαιδευτικών θεμάτων Νίκο Χιρτ, είχαν οδηγήσει πριν από τριάντα χρόνια σε κάποιον εκδημοκρατισμό της παιδείας, ο οποίος ανταποκρινόταν στο επίπεδο των προσόντων που απαιτούσε η ανθηρή καπιταλιστική οικονομία. Σήμερα που ζει μια από τις σοβαρότερες κρίσεις της, η αγορά εργασίας απαιτεί μια πόλωση ανάμεσα σε ένα πολύ υψηλό επίπεδο κατάρτισης για τους λίγους και σε λιγότερο ή καθόλου εξειδικευμένη εργασία για τους πολλούς. Από αυτή την πόλωση προκύπτουν οι κοινωνικές διαιρέσεις στα σχολεία, που γίνονται κλειστές λέσχες για τους πλούσιους και γκέτο για τους φτωχούς – κάτι που πριν από δυόμισι εκατομμύρια χρόνια σίγουρα δεν είχε περάσει από τον νου των πρωτόγονων ανθρωπίδων.

 

Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από κακόβουλη χρήση. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε την Javascript για να τη δείτε.

 

 

 

Πηγή: Εφημερίδα Τα Νέα, 17/03/2011

http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=2&artid=4622954

Αναδημοσίευση: www.e-keimena.gr

 

 

 

Τελευταία Ενημέρωση στις Δευτέρα, 16 Μάιος 2011 16:24