Μουσική - Τα Μονοπάτια, οι Ιστορίες των Τραγουδιών | |||
Συντάχθηκε απο τον/την Κ. Καρεμφύλλης | |||
Τετάρτη, 08 Μάρτιος 2017 19:29 | |||
ΕΤΙΝΑΞΕ ΤΗΝ ΑΝΘΙΣΜΕΝΗ ΑΜΥΓΔΑΛΙΑ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΩΣΤΗΣ – ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΔΡΟΣΙΝΗΣ 1882/1885
https://www.youtube.com/watch?v=h4a_3_EYqY8
Η Δροσίνα Δροσίνη ήταν 16 ετών και φοιτούσε στο Αρσάκειο, όταν ο ξάδελφός της Γεώργιος Δροσίνης, επισκέφτηκε την οικογένειά της στα Πατήσια, γύρω στο 1882. Ο Δροσίνης θα φιλοξενηθεί στο σπίτι των θείων του για λίγες μέρες. Νέος, όμορφος και καλλιεργημένος, ήταν ο τέλειος “δάνδης” της εποχής. Η Δροσίνα ήταν όμορφη, γλυκιά, δροσερή και χαριτωμένη.
Ένα πρωί κατά τη διάρκεια της φιλοξενίας του ο Δροσίνης άνοιξε το παράθυρο του δωματίου του, για να μπει φως και αέρας και τότε είδε τη νεαρή ξαδέρφη του να κάθεται στον κήπο, κάτω από ένα ανθισμένο δέντρο. Η κοπέλα κούνησε τα κλαδιά του δέντρου και τα λευκά άνθη έπεσαν πάνω της. Μαγεμένος από την πανέμορφη εικόνα, ο Γεώργιος Δροσίνης θα εμπνευστεί και θα γράψει τη θρυλική «Ανθισμένη Αμυγδαλιά». Κάποιοι είπαν ότι στην πραγματικότητα επρόκειτο για νεραντζιά, αλλά ποιητικά και συμβολικά η νεραντζιά έγινε αμυγδαλιά. Το ποίημα θα δημοσιευτεί για πρώτη φορά το 1882 στο σατιρικό περιοδικό «Ραμπαγάς».
Ο Γεώργιος Δροσίνης άρχισε να δημοσιεύει τα πρώτα ποιήματά του το 1878, με το ψευδώνυμο «Αράχνη». Ανήκε στον κύκλο των προοδευτικών ποιητών (μαζί με τους Νίκο Καμπά και Κωστή Παλαμά), που επιδίωκαν να ανανεώσουν τον ποιητικό λόγο, να τον απαλλάξουν από τον στόμφο και την απαισιοδοξία της Α' Αθηναϊκής Σχολής και να καθιερώσουν την δημοτική ως επίσημη γλώσσα της λογοτεχνίας.
Η «Ανθισμένη Αμυγδαλιά» μελοποιήθηκε -κατά δήλωση του ιδίου- από το Γεώργιο (Τζώρτζη) Κωστή, έναν ράφτη από το Άργος, κατά τη διάρκεια της επιστράτευσης του 1885. Η Βουλγαρία είχε μόλις καταλάβει την περιοχή της Ανατολικής Ρωμυλίας και στα Βαλκάνια είχαν ξεσπάσει ταραχές. Τότε, αποφασίστηκε γενική επιστράτευση, που διήρκησε οχτώ μήνες. Οι ελληνικές δυνάμεις προχώρησαν μέχρι τα ελληνοτουρκικά σύνορα στην Ήπειρο και τη Θεσσαλία, για να είναι σε ετοιμότητα. Τότε γράφτηκε η μελωδία. Αποτέλεσμα της επιστράτευσης ήταν ότι το μελοποιημένο ποίημα του Γεώργιου Δροσίνη διαδόθηκε σε όλο το στράτευμα. Κάθε στρατιώτης σιγοτραγουδούσε για τα άνθη που έλουσαν τα μαλλιά και την πλάτη μίας κοπέλας, ενώ ο ίδιος όδευε προς ένα πιθανό πόλεμο. Από τους στρατιώτες έφτασε και στον υπόλοιπο κόσμο. Έγινε και καντάδα, που ακουγόταν κάτω από τα παράθυρα των ωραίων δεσποινίδων της εποχής. Σε όλη την Ελλάδα δεν υπήρχε άνθρωπος που να μην το ψιθύρισε σε μια ρομαντική στιγμή ή να μην το τραγούδησε σε μία παρέα.
Οι στίχοι του ποιήματος συγκινούν περισσότερο με τις απλές εικόνες, τα ερωτικά συναισθήματα και την αντίθεση νεότητας - γήρατος, σε μια φιλοσοφική σύνθεση. Η μουσική του αλλά και η εκτέλεσή του σε τετραφωνία είχαν ως αποτέλεσμα να γίνει για αρκετές δεκαετίες το προσφιλέστερο «μελώδημα» της εποχής και της κάθε συμποτικής συγκέντρωσης ή «μουσικής οικιακής εσπερίδας». Αργότερα, η όμορφη και δροσερή Δροσίνα παντρεύτηκε τον δικηγόρο Μελέτιο Μελετόπουλο, με τον οποίον απέκτησαν έξι παιδιά. Πέθανε τη δεκαετία του ’60, στα 101 της και έγινε πράγματι τελικά «γριούλα με κάτασπρα μαλλιά»…
Ο Γεώργιος Δροσίνης πέθανε το 1951, κι αυτός σε πολύ μεγάλη ηλικία. Ήταν 90 ετών.
ΠΗΓΕΣ: http://www.mixanitouxronou.gr/gia-pia-gineka-egrapse-o-drosinis-tin-anthismeni-amigdalia/
Επιμέλεια - Συγκέντρωση υλικού: Κ. Καρεμφύλλης
|
|||
Τελευταία Ενημέρωση στις Τετάρτη, 08 Μάρτιος 2017 19:41 |
Παιδείας μετέχοντες
Εμφανίσεις Περιεχομένου : 5612221